Türkçe Bilgi , Ansiklopedi, Sözlük

Çeşitli konularda makaleler içeren ve kullanıcıların yorum yazarak bilgi eklediği genel bilgi ve başvuru sitesi

Youtube

Kanalımıza abone oldunuz mu?

Youtube kanalımıza abone olarak hem sitemize destek olabilirsiniz hem de bilgilendirici videolarımızdan haberdar olabilirsiniz.

Hemen Abone Ol!

İletişim Bilgisi

Aşağıdaki bilgileri kullanarak site hakkında bize ulaşbilirsiniz

Telefon: +90 536 686 91 70

[email protected]

Mevcut Kaynaklara Göre Hıristiyanlık

Makale Sayfaları
Mevcut Kaynaklara Göre Hıristiyanlık
Sayfa 2


C) HIRİSTİYAN İBADETİ:

   1. Dua: Kilisede cemaatle veya ferdi olarak ifa edilir. Onlara göre dua Mesih vasıtası ile Allah'a yaklaşma vesilesidir. İbadet dini duygu ve şuuru besler. Duaya Hz. Mesih ‘in ismiyle başlanır. İkinci şartı tam inanç ve itimat ile yapılmasıdır.
   2. Oruç: Oruçta gaye tefekkür, tövbe ve manen toparlanmadır. Kırk gün olarak tutulur. Oruç esnasında normal yiyeceğin üçte biri yenir. Balık dışında et yenilmez.
   3. Dini bayramlar ve kutlu günler.
   4. Tevrat ahkamı ve Hıristiyanlık.

BEŞİNCİ BÖLÜM: HIRİSTİYANLIK FIRKALARI

Hıristiyanlık Fırkaları: Hakikate sahip olduğuna inanan Hıristiyanlık, diğer dinler ve mezhepler konusunda çok müsamahasızdırlar. Hıristiyanlık çekişmelerle bölümdü.

Coğrafi bir plan olarak eski şark kiliselerinden başlayıp Doğu Avrupa Güney Avrupa Katoliklerdi, Kuzey Avrupa ve Kuzey Amerika Protestanlarını zikredebiliriz.

1. Eski şark kiliseleri: A)Monofizitler B) Nasturiler

   1. Rum Ortodoks kilisesi: Batı katoliğinden 1054 yılında kesin olarak ayrılmıştır.
   2. Roma Katolik kilisesi: Kendilerini havarileri birincisi olan Petrusun vekili Papalar Katolikliği Hıristiyanlığın geçerli unsuru saydılar. Papa yeryüzü Hıristiyanlığının temsilcisi ve Hz. İsa'nın vekilidir.
   3. Protestanlar: Tanrı ile insan arsına giren kilise otoritelerini, adamlarını red ederler. Martin Luther en ünlü simalarandandır. Calvin de eklenebilir.
   4. Milleraniste gruplar
   5. Mormonlar: Kuzey Amerika'da ortaya çıkıp ilgi uyandıran fırkalardan birisidir. Kurucusu Joseph Smith (1805-1844)

ALTINCI BÖLÜM: HIRİSTİYANLIKTA REFORM HAREKETLERİ

Papalık, bin seneden fazla bir zaman boyunca batı Avrupalılar üzerinde tam bir hakimiyet sürdürdü 1202 de ölen Joachim de Floredan itibaren müthiş bir müsamahasızlıkla mukabele görmesine rağmen kiliseye karşı bazı itirazlar birbirini takip etti. Gayri memnunlar arttı, halk sınıfları ekseriya zengin ve çalışmayan din adamları sınıfını zaten kullanmaya başlamıştı. Ayrıca 14. ve 15. asırda papalar, 1305-1379 tarihleri arasında Fransa'da çirkin “Avignon esaretine” maruz kalmıştır. 1378-1417 arasında da “büyük tefrika” skandalı ortaya çıkmıştı. Bu sırada Hz. İsa'nın vekili olduğunu söyleyen iki veya bazen üç papa bulunmuştu. Fitnenin dinmesi için bir asır geçti. Bu arada Rönesans dini yenilenmeyi gerçekleştirecek unsurları da getirdi.

Reformun sebepleri:

   1. Papalığın mutlak hakimiyeti
   2. Vergiler
   3. Bid'ad
   4. Endülijans
   5. Rönesans

Reformcuların en önemlisi Martin Luther dir.

YEDİNCİ BÖLÜM: KONSÜLLER

Konsüller Akide ibadet ve kilise nizamını düzenlemek için emeklerin (Piskoposların ) teşkil ettiği şuraya “konsül” denir. Hıristiyanlık tarihinde ilk konsül 105 yılında Kudüste toplanıp Yahudi olmayanların sünnet olma meselesini görüştü ve onların sünnet olması gerekmediği hükmünü kararlaştırdı. Konsüller dünya çapında ve mahalli olmak üzere iki nevidir.

İlk konsüller papa tarafından değil imparator tarafından teşkil edilmiştir. Onların tek tek incelenmesi imparatorların konsüllerde oynadıkları rolün önemini göstermektedir.

   1. İznik konsülü (325): Aziz Arius un karşısında olanların zaferini temin etti
   2. İstanbul l. konsülü (381)
   3. Efes konsülü (431)
   4. Kadıköy konsülü (451)
   5. İstanbul 2. konsülü (553 )
   6. İstanbul 3. Konsülü (680-681)
   7. İznik 2.konsülü(787)
   8. İstanbul 4. konsülü (869-870)
   9. Trente konsülü (1545-1563): Bu konsül, Katolik din esaslarının hemen hemen hepsini gözden geçirmiş olmazsı itibarı ile oldukça önemlidir.
  10. Vatikan l. konsülü (1869-1870)
  11. Vatikan 2. Konsülü (1962-1965): Hıristiyanlığın zahiri ihtişamı yönüyle bu en büyük konsülün akdedilmesi papa Jean 13 tarafından 25 Ocak 1959 da ilan edildi takriben bir buçuk yıllık ilk hazırlıkları sürdü.

KONSÜLÜN GAYESİ: a) Katolik inancını geliştirip kuvvetlendirmek

   1. Dini yaşayışlarında yeni bir moral vermek
   2. Dini müesseselerini modern çağın ihtiyaç ve metotlarına uyarlamak
   3. Ayrılan Hıristiyanları birliğe çağırmak

Konsüller başlangıçta dini müdafaa vesilesi idiler. Sonra makam ve nüfuz heveslisi bazı din adamlarını doyuran imparatorların maksatlarına alet haline geldiler. Böylece de muhtelif ülkelerdeki Hıristiyanlar arasında ayrılık sebebi oldular.

SEKİZİNCİ BÖLÜM: PAPALIK

   1. Roma Katolik Kilisesi(papalık)

   1. Papanın seçilmesi: Ölen papanın yerinde oradaki kardinaller tarafından seçilir.
   2. Kardinaller
   3. Papalık idaresi: Evrensel bir idaredir. Hiç bir siyasi güce bağlı değildir.
   4. Papa valilikleri
   5. Yüksek kurul
   6. Mahkemeler
   7. Taşra teşkilatı
   8. Rahipler

Etraflıca incelenince görülür ki Katolik kilisesi teşkilat bakımından muasır dünyanın en sağlam an işlevli ve bölmeleri yerli yerinde bir piramit görünümü arz eden organizasyondur.

   1. Fikri ve dini karşısında papalık

   1. Papalık ve modern ilim: Modernizm papalığa göre her türlü bidatın sentezi olarak algılanır.
   2. Papalık ve yeni adetler
   3. Katolik yayılma: Papalık batıdaki kaybını Asya ve Afrika'da yayılma gayreti ile telafi etmeye çalışır.
   4. Ayrı düşen kardeşler
   5. Dünya Hristiyanlarını birleştirme

   1. Siyasi ve sosyal hayat karşısında papalık

   1. Papalık ve siyasi hayat: Papalık 18. Asrın sonlarından itibaren görülen ve hristiyanlık prensiplerinden gittikçe uzaklaşan cemiyet anlayışına karşı başından beri tepki göstermiştir.
   2. Papalık ve sosyal hayat: 19. Asrın avrupasındaki ekonomik ve sosyal gelişmeler kiliseye bir takım problemler çıkardı.

EK: İSLAMIN ZUHURUNDAN GÜNÜMÜZE KADAR HRİSTİYANLIĞIN İSLAMİYETE BAKIŞI:

İslamiyetle Hristiyanlık ilk resmi temaslarını hicri 9. Senede Medine döneminde Efendimiz' (sav)e necran Hristiyanlarıyla olmuştur. Bu temas neticesinde lanetleşme ayeti olarak bilinen ayet nazil olmuş fakat Hristiyanlar bu işe yanaşmamışlardır. Cizye-haraç karşılığı anlaşma olmuştur.

İslamiyetin zuhurundan sonra hristiyanlık devlet teşekkülü halinde olduğu için hep küçümsemiştir. Araştırmaya ve ilgilenmeye değer bile görmemiştir. Ta ki yoğunluk olarak Hristiyanların çoğunlukta oldukları yerlerin ellerinden çıkmaya başlamasıyla dikkate değer bulmuşlardır. Bizans Samani sınırları, kuzey Afrika'nın tamamen Hıristiyanlıktan arındırılması ve Müslüman Endülüs'e geçmeleri ve ordan Avrupa içlerine kadar ilerlemesi Hıristiyanları dar bir alana sıkıştırdı.

Bu ilk şok dönemler geçtikten sonra derlenip toparlanma ve karşı taarruza geçme ta haçlı seferlerine kadar sarkmıştır. Bu kez ki temaslar artık cidalle olmuştur. Bu süreçte herkesin malumudur.

Osmanlı sahnede olduğu dönemlerde de durağanlığını ve statikliğini devam ettirmiştir. 1500 lü yıllardan sonra misyonerlik atağa geçmiş ve yeni ufuklar arayışına girmiştir. Uzak doğu, Afrika'nın değişik yerleri ve Amerika kıtası ilgi sahasına girmiştir. Tabii ki bu dönemde reform hareketleri Rönesans ve Müslüman aleminin geriye gitmesi kısmen Hıristiyanlığın lehine gelişmelere sebep olmuştur. Artık diyalog çağları başlamıştır. Diyalogun niyeti Müslümanları kendine çekmektir. En azından onlara ulaşma yollarını araştırmak olmuştur. Bu konu ile alakalı çok ciddi araştırmalar yapılmış, bu sahada pek çok kitap yazılmıştır. Bu meyanda 1962-1965 konsülü önem arz etmektedir. Bir sürü yanlış sözler ve yaklaşımlar olmakla birlikte diyalog adına önemli bir adım sayılabilir.
<< Önceki - Sonraki Sayfa >>

Görüşün Nedir?

Karakter Sayacı:
0