Bir Sefilenin Hasbihalinden
— Abdülhak Hamit TarhanNe idim ben, ne tabii bir kızBelki sahrada rebii bir kızEn büyük zevkim, ümidim, neşemKırda seyran idi, her gün, her demDüşünürken o büyük sahradaBeni halk eyleyeni tenhadaDuruyorken hareketsiz, sessizYere inmiş göğe benzerdi denizAksi tekbir ile dolmuş derelerSecde eylerdi bütün...