Yol kenarlarındakiyağmur mazgallarınıkumbara sanıpharçlığımı atardımbu yüzden en çokdenizden alacaklıyımKaynak: Antik AcılarSunay Akın...

Geçim parası içinnice yaşlınıneski İstanbul evlerindengetirdiği eşyalarüstüne kâr koyulupsatılıyor antikacılar çarşısındaKaynak: Antik AcılarSunay Akın...

Son evi gösterin bana İstanbul' davapur sesinin duyulduğuki kapısını çalıpsöyleyeyim içindekileredaha çok kedi yavrusu ezilsin diyeeski iskelelerisahil yoluyla ayırdıklarınıdenizdenKarşılığında ben de sizekanaryası ölüpkuaför salonuna dönüşmeyenkaç mahalle berberininkald�...

Her satırıMendireğe dizili karabataklara benzeyenBir mektup bırakarakBalıkçı koynundanSisler içinde uzaklaşan kayık gibiBir sabah usulca ayrıldınKoynumdanBütün yolcularınıBoğaz köprüsünün çaldığıAraba vapurununBoş seferleriGibi yalnızca rüzgârGezinir sensizYüreğim...

Kabuğunu koparmadanne bir elmayı soyabildimne de iyileştirebildim bir yaramıama karşıma çıkıncakızmadım hiç elma kurdunabendim çünkü bıçağı saplayanonun yurdunaŞair diyorlar benim içinbilmiyorum oysaher şiire konmalı mı uyakher yere nedensekonamıyor teyyarehay dilimiarı tü...

Artıyor kara çarşaflılaryurdumun her köşesindeneden olacaksiyaha boyanıpkadınlara giydiriliyoryıkılan sinemalardangeriye kalanonca beyazperdeKaynak: Antik AcılarSunay Akın...

Eşit olmadığıSöylenir insanlarınAynı boyda olmayanBeş parmağı gibi bir elinOysa uzanırNice yorgunEmekçinin dudağıSu doluAvucumaElimin eşit olmayanBeş parmağının ucunuGetirince birarayaSunay Akın...

Afiyetle yiyiyorGökten düşen üç elmayıApartmandaki çocuklarAnnemin her gece anlattığıÖykülerin sonundaBana ise çöpleri kalıyorEvimiz çünkü bodrum katındaSunay Akın...

Büyüklerle ben yapamıyorumçocuklar da almıyor beni oyunlarınadevlet dairesindeyangından kurtarılmayacaksıkışmış bir çekmece gibiyimaçılamıyorum sanaKardeşiyle sokaklarda hepbir örnek giydirilen sennasıl sevmezsin eşitliğiyürürken düşen çoraplarınıaynı hizaya getirmek i�...

Temiz kalan tek yerdir devrimbütün bir yılkirlenen duvardaama görebilmek içinasıldığı çividen indirilmelidiryaprakları biten takvimZorbalara direnmektir devrimbir çocuğunannesinin çantasından aldığı paralarıaltına gizlediğinisöylememiştir dövülenhiçbir halıİçinde yaşama...

Kuru bir otGibi yaşıyorumGözlerden uzakPatika bir yolunKıyısındaTek suçumSap olmamakBaltanınKanlı oyunlarınaAma yine deUmut dolu kalbimBelki bir dişi kuşTaşır beni diyeDaldaki yuvasınaSunay Akın...

Çay bardağındaBırakılan dudak payıKadar bileUzak kalamamGözlerineYakın olsun isterimEllerime ellerinYanındaki beton binayaYaslanması gibiKöhne bir evinSeni bir çiviGibi çaktımÇünkü beynimeVe toplayıpBütün kerpetenleriAttım denizeSunay Akın...

Bilerek mi yanınaalmadın giderkenbaşının yastıktabıraktığıçukuruGüveniyordumoysa ben sevgimizevapur iskelesiya da tren istasyonundakisaatin doğruluğu kadarBeni senin gibibir de annem terketmiştiki göbeğimde dururonun yokluğundanbana kalançukurKaynak: Antik AcılarSunay Akın...

Bilemiyorum hangi gökdelenintuğlaları arasındadırelele yürüdüğümüzve seniilk kez öptüğümo kuytu kumsalAma duyarımbir mısır tarlasınınyüreğindeki telaşıgörülünce dağın ardındankentin ilk gökdeleniDaha kamyonlar dolusukum elenirinşaat önlerindeayıklanır deniz kabukla...

Kum taneciğiKaçtı diye gözüneEmir veren generalinİki dakika dahaÇok yaşadı insanlarıO şanslı ülkeninSunay Akın...

Yurdundan çok uzaklardaölen bir askerinkafatasıkendisini bulançocukların ellerindehiç bilmediği oyunlaraalet oluyorİkinci defa!Kaynak: Antik AcılarSunay Akın...

Deniz kıyısındabir martıyla konuşurken görüyormuşdostlarım beni süreklibir kaptanım çünkükağıt gemilerdenemekliKılları uzadıkça elleriminunuttum kağıtlardannasıl gemi yapıldığınıki yaşlılığa uzananbirer iskeledir parmaklarımçözüldü uçlarındannice kağıt gemini...

Yüzümdeki hüznün nedeniDökülmesi değil saçlarımınGün geçtikce sesiniDaha az dinlediğimdenMahalle berberindekiKanaryanınSunay Akın...

Nasıl ayrılırürkeklikayakları ilk kezbir mısır tarlasınadeğen kargadanNe zamankarar verir rüzgarfırıldakla oynamayı bırakıpkızların etekleriniuçuşturmayaNe yazaranı defterinekuru bir tarlayailk düşen yağmur damlacığıAkıllı çocuğunbilgisayarıdır leblebisiz hiç anlamad...

Bayram yerinde canlandırılırkenkentin kurtuluşuayakları kesilen gazikoltuk deyneklerinibırakmadığı için alkışlamadığınainandırır herkesiÖlü askerlerin ceplerindentopladıkları kanlı fotoğraflarıbarış toplantılarındasinema önündeki çocuklar gibibirbirleriyle nasıl deği...

Bir an önce görülsünDiye AkdenizToroslar'da ağaçlarHep çocukKalırSunay Akın...

Mahalledeki çocuklarınpiç diye kızdırdığıayakkabı boyacısıbabasının özlemiyleönüne kurar sandığınımeçhul askeranıtının!...Kaynak: Antik AcılarSunay Akın...

Yağmur sinmiş toprağausulca gecedensu içiyor göçmen kuşölü bir askerinters dönmüş miğferindenÇok yaşamayı diliyorsiperlerin içindebirbirlerine askerlerhapşırık sesibeklemedenKorkulacak bir şeyolmazdı gözlerindebelki ölmekonca silah sesindenkaçmasaydı kuştelaşlı ve ürkek...

Top oynayan arkadaşlarınıminareden gördüğüiçin acelecidirezan okuyançocuğun sesiKaynak: Antik AcılarSunay Akın...

Eksik olanbir yanı vardı aşkımızınbir filmindeüç beş figüran dövüpata binmemesigibi cüneyt arkın'ınHaberin olsunvermedim eskiciyeyırtık ayakkabılarımınasıl ayrılırım ki onlardankapınızın önündeaz mı çıkarıpgiymiştimNaftalinledim bende kalan yün kazağınısöylemi�...

Çarşafların arkasınaıslak sütyeniniasar gibi nicedirseviyorumseniSunay Akın...

Bıraktı mektubu Ayşe kızKovuğuna ağacınBir taş daha çaldı ırmakVe çıngarağını sallayarakYine koşuştu buzağıBağışla beni generalimBekleyemedim bu dağıSunay Akın...

Kemal Özer'eYaşamı savunmayakatılmaması ozanınkendini mürekkep lekesisanması gibi imzanınSunay Akın...

Zeynep ve Derviş'eNasıl da istemiştimsavaşa gitmedensevgilimle evlenmeyiama nereden bilebilirdimki silahındemirine çarpıpsaklandığım yeri belli edeceğiniparmağımdaki yüzüğün...Kaynak: Antik AcılarSunay Akın...

Boyun eğmişparka doğrukaldırım taşı arasındaaçan çiçekSunay Akın...